Perkhidmatan Pemindahan Darah

Perkhidmatan Transfusi Darah di Raipur

Transfusi darah secara amnya adalah proses menerima darah atau produk darah ke dalam peredaran seseorang secara intravena. Transfusi digunakan untuk pelbagai keadaan perubatan untuk menggantikan komponen darah yang hilang. Transfusi awal menggunakan darah penuh, tetapi amalan perubatan moden biasanya hanya menggunakan komponen darah, seperti sel darah merah, sel darah putih, plasma, faktor pembekuan dan platelet. Perkhidmatan Transfusi Darah di Raipur berdedikasi untuk mengekalkan bekalan darah yang selamat dan cekap untuk menyokong penjagaan kesihatan keperluan masyarakat.

Derma darah: Pemindahan darah biasanya menggunakan sumber darah: milik sendiri (transfusi autologous), atau milik orang lain (transfusi alogenik atau homolog). Yang terakhir adalah lebih biasa daripada yang pertama. Menggunakan darah orang lain mesti dimulakan dengan menderma darah. Darah biasanya didermakan sebagai darah keseluruhan secara intravena dan dikumpulkan dengan antikoagulan. Di negara maju, derma biasanya tanpa nama kepada penerima, tetapi produk dalam tabung darah sentiasa dapat dikesan secara individu melalui keseluruhan kitaran derma, ujian, pengasingan kepada komponen, penyimpanan dan pentadbiran kepada penerima. Ini membolehkan pengurusan dan penyiasatan sebarang penularan penyakit atau tindak balas transfusi yang disyaki berkaitan transfusi. Di negara membangun, penderma kadangkala diambil secara khusus oleh atau untuk penerima, biasanya ahli keluarga, dan pendermaan berlaku sejurus sebelum pemindahan.

Pemprosesan dan Pengujian: Darah yang didermakan biasanya tertakluk kepada pemprosesan selepas ia dikumpul, untuk menjadikannya sesuai untuk digunakan dalam populasi pesakit tertentu. Darah yang dikumpul kemudiannya diasingkan kepada komponen darah melalui sentrifugasi: sel darah merah, plasma, platelet, protein albumin, pekat faktor pembekuan, kriopresipitat, pekat fibrinogen, dan imunoglobulin (antibodi). Sel merah, plasma dan platelet juga boleh didermakan secara individu melalui proses yang lebih kompleks dipanggil apheresis.

•  Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) mengesyorkan agar semua darah yang didermakan diuji untuk jangkitan transfusi yang boleh ditularkan. Ini termasuk HIV, Hepatitis B, Hepatitis C, Treponema pallidum (sifilis) dan, jika berkaitan, jangkitan lain yang menimbulkan risiko kepada keselamatan bekalan darah, seperti Trypanosoma cruzi (penyakit Chagas) dan spesies Plasmodium (malaria). Menurut WHO, 25 negara tidak dapat menyaring semua darah yang didermakan untuk satu atau lebih: HIV; Hepatitis B; Hepatitis C; atau sifilis. Salah satu sebab utama untuk ini adalah kerana kit ujian tidak selalu tersedia. Walau bagaimanapun, kelaziman jangkitan transfusi adalah lebih tinggi di negara berpendapatan rendah berbanding negara berpendapatan sederhana dan tinggi.
•  Semua darah yang didermakan juga perlu diuji untuk sistem kumpulan darah ABO dan sistem kumpulan darah Rh untuk memastikan pesakit menerima darah yang serasi.
•  Di samping itu, di sesetengah negara produk platelet juga diuji untuk jangkitan bakteria kerana kecenderungannya yang lebih tinggi untuk pencemaran akibat penyimpanan pada suhu bilik. Kehadiran Cytomegalovirus (CMV) juga mungkin diuji kerana risiko kepada penerima imunokompromi tertentu jika diberikan, seperti mereka yang mempunyai pemindahan organ atau HIV. Walau bagaimanapun, tidak semua darah diuji untuk CMV kerana hanya sejumlah darah negatif CMV yang perlu disediakan untuk membekalkan keperluan pesakit. Selain positif untuk CMV, sebarang produk yang diuji positif untuk jangkitan tidak digunakan.
•  Pengurangan leukosit adalah penyingkiran sel darah putih melalui penapisan. Produk darah leukoreduced kurang berkemungkinan menyebabkan alloimunisasi HLA (pembangunan antibodi terhadap jenis darah tertentu), tindak balas transfusi bukan hemolitik demam, jangkitan sitomegalovirus, dan refraktori transfusi platelet.
•  Rawatan Pengurangan Patogen yang melibatkan, sebagai contoh, penambahan riboflavin dengan pendedahan seterusnya kepada cahaya UV telah terbukti berkesan dalam menyahaktifkan patogen (virus, bakteria, parasit dan sel darah putih) dalam produk darah. Dengan menyahaktifkan sel darah putih dalam produk darah yang didermakan, riboflavin dan rawatan cahaya UV juga boleh menggantikan penyinaran gamma sebagai kaedah untuk mencegah penyakit graft-versus-host (TA-GvHD).